De triathlon is Rosmalen is schijnbaar tussen 1984 en 2000 een begrip in de triathlon wereld geweest. Nu in 2018 is die weer terug op de kalender gezet. Toen ik het hoorde heb ik me zodra het kon ingeschreven.

Niet omdat ik het nog van vroeger kende, toen had ik nog geen idee wat een triathlon was. Maar omdat het voor mij een soort van thuiswedstrijd is kan ik dat natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan.

Ook paste die nog perfect in mijn jaarplanning tussen andere al geplande evenementen en onze vakantie, ook niet onbelangrijk natuurlijk.

Toen ik vorig jaar begon met triathlons was het eerste doel het kwartje in Anna Paulowna. Het trainen toen was dus daarop gefocust en tussentijds deed ik nog een 1/8 als opbouw daarheen. Uiteindelijk een super dag geweest en meteen een bevestiging voor mijzelf dat triathlon echt mijn sport is.

Mijn hoofddoel dit jaar is de halve triathlon in Almere. Als opbouw in mijn trainingen had ik dus onder andere de kwart triathlon in Rosmalen gepland.

Wat wedstrijdervaring tussendoor op doen is altijd goed.

De triathlon Rosmalen valt redelijk in het begin van het seizoen wat mij meteen een indicatie zou geven hoe mijn trainingen van de afgelopen tijd hebben bijgedragen aan mijn prestaties.

En nog belangrijker waar ik de komende tijd echt nog aan moet gaan werken.

 

De voorbereiding

Zoals altijd de dag van te voren al mijn spullen alvast verzameld en klaar gelegd. In mijn hoofd doorloop ik dan alvast een korte triathlon van voor naar achter zodat ik niks zou moeten vergeten. Wat heb ik per onderdeel nodig, aan kleding en materiaal.

Ik verzamel alles bij elkaar en stal het in eerste instantie op de eettafel uit. Als ik dan bedenk dat ik alles klaar heb verplaatst ik de stapels naar het kantoor en leg alles in volgorde van de triathlon op de grond.

De volgende ochtend kan ik dan gemakkelijk in één oogopslag zien wat ik per onderdeel verzameld heb en of ik nog dingen mis.

Ook mijn voeding vooraf en achteraf, en natuurlijk onderweg, ligt er bij, als ook mijn spullen voor het douchen naderhand. Echt alles van begin tot het eind ligt er.

Als ik het nogmaals nagelopen ben in de ochtend en zeker ben dat ik niks vergeet kan ik mijn tas gaan indelen.

Dat probeer ik ook zo logisch mogelijk te doen, zodat ik niet alles door elkaar hoef te halen als ik wat nodig heb. Maar het in de juist volgorde dat ik iets nodig heb het er ook uit kan pakken. Scheelt toch weer wat gedoe dat ik op de dag zelf wil voorkomen.

Natuurlijk de fietsendrager de avond van te voren alvast op de auto gezet. En met dank aan mijn vrouw ook een oplossing gevonden voor de veters.

We hadden nog oude slaapmatjes in de schuur liggen, met korte spanbandjes eromheen. Die (bijna) perfect zijn om mijn wielen in de fietsendrager vast te zetten en minder lastig lost te krijgen.

Verder qua voorbereiding voor mijn fiets natuurlijk mijn diepe carbon wedstrijdwielen van Edco wheels op de fiets gezet. Nog even een check op mijn derailleur zodat die soepel schakelt.

Als laatste nog even een snelle wasbeurt van mijn fiets en de ketting smeren. Zodat die er ook helemaal klaar voor is.

Natuurlijk was het zondag ook Vaderdag. En voor mij mijn allereerste keer, omdat we dit jaar ons eerste zoontje hebben gekregen.

Jammer genoeg wel een ontbijt op bed moeten afslaan, om toch met een een goede maagvulling aan de start te kunnen staan. Maar natuurlijk wel cadeautjes in de ochtend.

Super leuk voor mijn kleine grootste fan een t-shirtje voor het aanmoedigen! Dat moet helemaal goed gaan komen vandaag dus.

 

Inschrijving en klaarzetten van parc fermée

De ochtend zelf op tijd vertrokken, ook al was het maar een kort ritje vanuit huis. Zelf moest ik om 12.00 uur starten, maar om 10.30 zou de 1/8e al starten.

Een vriend van me die vlakbij het parc fermée woont had samen met wat buren besloten om eens mee te doen met een triathlon.

Reden genoeg voor mij om wat eerder aanwezig te zijn en hem te kunnen zien gaan. Voor mij ook een mooi excuus om ruim op tijd daar te zijn zodat ik genoeg tijd had om alles klaar te zetten.

Jammer genoeg kreeg ik de ochtend zelf een berichtje dat hij zich niet goed voelde en dus niet mee zou doen.

Wij zijn toch op tijd vertrokken om ongeveer bij de start van de 1/8e er al te zijn en even te kunnen kijken.

De inschrijving verliep erg vlot, ik kreeg ook meteen een shirt en bidon met opdruk van de triathlon Rosmalen. Leuk voor in de verzameling. Nadat ik mezelf omgekleed had alvast mijn fiets en spullen klaarzetten in het parc fermée.

Bij de ingang natuurlijk de standaard fiets controle. Toen ik aankwam stonden er twee vrijwilligers die mochten kiezen. Eentje stapte resoluut naar voren met de opmerking: “Laat mij dit mooie racemonster maar even vasthouden”, en een grote lach op zijn gezicht.

 

Zelf nooit echt bedacht dat anderen mijn fiets zo mooi zouden vinden, ik ben er al snel gewend aan geraakt. Al ben ik er nog steeds erg tevreden mee.

Maar altijd leuk om te horen dat anderen jouw materiaal ook kunnen waarden.

Alvast de gelletjes op mijn fiets tapen. Vooraf had ik bedacht om met hardlopen deze keer eens wel sokken aan te doen, aangezien mijn voeten nog herstellende zijn van twee weken geleden. Dus mijn sokken al in mijn schoenen klaar gelegd.

Alleen tijdens het warmlopen, zonder sokken, voelde het goed genoeg dat ik toch besloot om zonder sokken te gaan.

Toen alles klaar stond nog even naar mijn vrouw en zoontje gelopen die ondertussen al een mooi plekje gevonden hadden om straks de start te kunnen kijken.

Mijn zus, zwager en nichtje zouden er vandaag ook weer bij zijn als supporters dus die ook nog even kort gezien voor ik richting parc fermée ging om mijn wetsuit aan te trekken en klaar te maken voor de wedstrijd.

 

Het zwemmen

De zwemstart was deze vanaf het strandje. Vooraf even kort het water in om in te zwemmen en vooral even te wennen aan het water. Ik laat altijd mijn wetsuit alvast vollopen zodat mijn lichaam er aan kan wennen en een reactie van mijn lichaam zodra we starten te minimaliseren.

Ik had een startplek aan de zijkant net achter de voorste rijen gezocht. Voor mijn gevoel de plek waar ik ongeveer thuis hoor, niet in de voorste linie maar wel voor de massa van het middenveld.

Zodra het startschot klonk rennen/lopen we het water in en het eerste stuk is het best druk en chaotisch in het water. Iedereen probeert in zijn slag te komen en een goede positie te pakken om in te zwemmen.

Zelf probeer ik altijd de eerste erge drukte na de start af te wachten voordat ik mijn plekje pak. Al snel vind ik mijn comfortabele slag en kom goed in m’n zwemtempo.

Na zo’n meter of 200 merk ik dat er best wel wat water in mijn bril is gelopen. Omdat ik harde lenzen draag ben ik daar een soort van panisch voor en besluit ik dus om het water er even uit te halen en mijn bril nog maar wat strakker te trekken.

Vanaf de kant had ik al gezien dat de boeien niet echt een opvallende kleur hadden, en ze erg klein waren om gemakkelijk vanuit het water te zien.

Qua navigatie probeer ik zoveel mogelijk met de groep mee te zwemmen en tussendoor de boeien in de gaten te houden. Een aantal keer moet ik echt even goed kijken om ze te kunnen zien wat me wel wat tempo kost.

Mijn positie in de groep was ergens als de best of the rest. Voor me lag een kopgroep met de snelle zwemmers, en de grote massa lag allemaal achter me.

Richting het einde van het eerste rondje van 500 meter merkte ik dat er een paar van de kopgroep aan het terugzakken waren en die kwamen dichterbij voor mij.

Lekker wat extra motivatie om te proberen wat tempo te verhogen. Bij het begin van het 2e rondje begon ik de eerste afvallers in te halen. In totaal heb ik tijdens die tweede ronde een man of 6-7 voorbij kunnen zwemmen.

 

Overall lag ik lekker in het water en kon voor mijn gevoel best een goed tempo aanhouden. Met mijn tijd ben ik onder het zwemmen helemaal niet bezig.

De grootste focus ligt nog steeds op het niet opblazen en te zorgen dat ik op een goede manier uit het water kom.

Hopelijk kan ik daar ooit nog wat in aanpassen zodat ik me nog comfortabeler zwem en me wel meer op mijn tijd kan richten.

Bij het uit het water komen trek ik mijn muts en bril snel van mijn hoofd en krijg gelukkig in één keer het touwtje van mijn wetsuit te pakken. Gemakkelijk trek ik die open en meteen het bovenlijf naar beneden.

In de wisselzone sta ik redelijk ver van de ingang na het zwemmen en dichtbij de uitgang voor het fietsen.

Best een stukje lopen dus, maar dat geeft me wel de tijd om even te acclimatiseren en mijn wetsuit goed uit te krijgen.

Terwijl ik vlakbij mijn fiets ben bedenk ik me dat ik mijn horloge nog even moet doorzetten van het zwemmen naar de wissel. Daarbij zie ik een tijd van 18 minuten en een wat seconden staan.

Blij verrast omdat dat dus betekent dat ik het zwemmen zeker in 18 minuten gedaan heb. En daarmee sneller ben dan de 20 minuten die ik de vorige keer nodig had.

Mijn uiteindelijke zwemtijd was 17:24. Wat neerkomt op een tempo van 1:44. Daarmee was ik als 32e van de 198 deelnemers uit het water, een plek op 16% van het veld.

 

Yes, eindelijk op de fiets

Nadat ik mijn fietsschoenen aan heb en mijn helm op heb pak ik mijn fiets van het rek en loop/ren naar de uitgang van het parc fermée.

Bij het opstappen vergeet ik dat ik mijn bidon met reserveband e.d. achter mijn zadel heb zitten, die trapte ik er dus nog even vanaf. Balen, ding oprapen en snel terug stoppen. Kost me toch weer wat tijd voordat ik echt kan vertrekken.

We rijden eerst een klein stukje de wijk uit richting de rotonde waar we straks opnieuw beginnen voor de tweede ronde. Net voorbij de rotonde een scherpe bocht naar links naar het lange rechte stuk.

Zodra ik daar mijn houding en cadans heb gevonden trap ik vrij gemakkelijk ruim boven de 40km/u. Even bedenk ik me dat ik op die manier met een uurtje weer terug kan zijn bij de wisselzone voor het volgende onderdeel.

Die gedachte ben ik snel kwijt als ik de eerste bocht in het parcour heb gemaakt en nu volle zijwind in mijn wiel heb. Dan zijn 88mm hoge carbon wielen super mooi onder mijn fiets, maar met zulke heftige zijwind is het soms vechten om mijn stuur recht te houden.

Leerpuntje voor Almere; windkracht in de gaten houden en evt. mijn lage voorwiel erin als het anders te zwaar kan worden.

We wisselen tussendoor de zijwind af voor volle tegenwind en weer naar zijwind op de andere kant. Op de stukken met tegenwind kan ik ‘m met moeite op de 30 km/u houden.

Wat gelukkig gecompenseerd wordt door het rechte stuk, en sommige delen onderweg die minder tegen- of zijwind hadden en mijn snelheid weer boven de 40 km/u helpen.

Jammer genoeg is het langste rechte stuk op de heenweg het enige stuk dat echt gemakkelijk reed.

De tweede ronde voelde vergelijkbaar met de eerste. Rond de 35 kilometer begon ik mijn schouders wat te voelen. Of dat aan mijn houding ligt, of aan het zwemmen vooraf weet ik niet.

Gelukkig ga ik deze week een bike fit laten doen om mijn positie op de fiets te optimaliseren. Dit puntje zal ik dan ook zeker meenemen in mijn verbeterpunten.

Ik merkte dat ik met zwemmen op mijn goede positie uit het water ben gekomen, omdat ik tijdens het fietsen vrij weinig mensen ingehaald heb. Daaruit maak ik op dat ik qua sterkte dus op de juiste plek beland was.

Vorige keren kwam ik later het water uit en door mijn kracht op de fiets haalde ik dan genoeg mensen in. Gelukkig ben ik alleen op het eind door twee mensen ingehaald, naast zelf nog wat inhaalacties onderweg. Mijn totaal positie zal niet veel verschoven zijn in het hele veld.

Aan het eind van de laatste ronde pakken we de afslag op de rotonde om weer terug richting parc fermée te rijden. In de remmen voor de balk en proberen soepeltjes, maar snel van mij fiets te komen. En op mijn fietsschoenen door naar mijn plaats in de wisselzone.

Mijn tijd voor het fietsen kwam uit op 1:08:40. Wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 34,09 km/u. Ik heb daarmee de 39e fietstijd neergezet van de 198 deelnemers. Een plek op 20% van het veld.

Snel mijn fiets ophangen in de wisselzone, schoenen uit, helm af en mijn hardloopschoenen aan voor het laatste onderdeel.

 

En nog even een stukje lopen

Door de wisselzone naar de uitgang voor het hardlopen en vanaf de start proberen een goed tempo te pakken om even te wennen aan de overgang.

Al snel zie ik mijn tempo rond de 4:05 liggen. Op de een of andere manier loop ik direct van de fiets altijd even heel gemakkelijk. Omdat ik weet dat ik dat nooit lang vol ga houden breng ik mijn tempo snel terug naar rond de 4:50. Een tempo waarvan ik hoop een groot gedeelte van de 10km vol te kunnen maken.

Na de eerste 2 kilometer werd ik al ingehaald door 3 lopen die bij elkaar liepen. Ik bleef nog eventjes aanhaken bij ze, maar uiteindelijk besloten om mijn eigen race te lopen en ze maar wat te laten gaan.

Halverwege de ronde van 5km liepen we een stuk een weg in, waarbij we aan het eind een draai maakten om weer terug te lopen. Mooi omweggetje om aan de 5km te komen voor het rondje.

Op de terugweg zag ik vlak achter mij een groep van ik denk zo’n 10 lopers. Ik ging me alvast voorbereiden dat die hele groep mij binnenkort voorbij zou komen. Aangezien ik weet van mijzelf dat het lopen niet mijn sterkste onderdeel is.

Gelukkig is zeker niet de hele groep ineens voorbij gekomen, en ben ik er een groot aantal van die groep toch voor gebleven.

Aan het eind van het eerste rondje kwamen we langs start/finish even aandacht om de goede afslag te pakken voor de tweede ronde.

Door het meetpunt aan het eind van het parc fermée en door naar ronde twee. Bij dat punt stonden mijn supporters mij weer moed in te schreeuwen voor de laatste ronde.

Achteraf hoorde ik dat ze al zagen dat het wat meer moeite kostte bij me.

In de tweede ronde hield ik mijn tempo nog redelijk goed, en pas in de laatste 1,5 kilometer merkte ik dat het een stuk terug ging lopen.

Met moeite probeerde ik er nog wat snelheid in te houden richting de finish. Een stukje voor de finish stond mijn zwager, die riep dat ik nog binnen de 2:20 kon finishen als ik even aanzette in de laatste meters.

Zo goed als ik kon dus nog even wat tempo eruit persen. De finish was op het strand, wat natuurlijk een mooie plek is. Het is alleen niet ideaal als je er nog een eindsprint uit wilt krijgen.

Toen ik de finish over kwam werd mijn eindtijd omgeroepen: 2:19:34! Yes!

Ook hoorde ik vlak achter mij dat nummer 40 over de finish kwam. Dat betekende dus dat ik daar nog binnen zat. Uiteindelijke eindpositie is 38e van de 198, op 19% van het veld.

Het looponderdeel heb ik in een tijd van 49:40 voldaan. Een gemiddeld tempo van 4:58 min/km. De 89e looptijd van de 198, en daarmee op 45% van het veld.

 

Overall

 

Ik ben super tevreden met mijn tijden. Zowel de totale eindtijd, als mijn tussenliggende tijden.

Complimenten voor de organisatie van de triathlon in Rosmalen. Vrijwel alles was goed geregeld en er waren voor mij als deelnemer weinig verbeterpunten te vinden. Het belangrijkste de boeien voor het zwemmen.

De vrijwilligers die onderweg stonden waren (bijna) allemaal ook super enthousiast en moedigde je nog even extra aan. En elk beetje motivatie onderweg helpt mee.

Voor mij is het ook fijn om te zien dat mijn trainingen tot nu toe zich erg goed uitbetalen in mijn prestaties.

Als ik kijk naar de verbeteringen ten opzichte van mijn vorige kwart triathlon in Anna Paulowna vorig jaar. Heb ik nu een verbetering van bijna 20 minuten op de totale tijd.
– 3:30 minuut sneller gezwomen
– 7 minuten sneller gefietst
– kleine 10 minuten sneller gelopen

 

Statistieken voor nerds

Een stukje analyse van mijn wedstrijd.

Met een zwemtijd van 17:24 op de 1000 meter had ik een tempo van 1:44. Op plek 32 van de 198 deelnemers aan de kwart. Een plek op 16% van het veld.

Het fietsonderdeel deed ik in 1:08:40 op een afstand van 39 kilometer, daarmee had ik een gemiddelde snelheid van 34,09 km/u. Dit was goed voor de 39e fietstijd van de 198, op plek 20% van het veld.

Mijn tijd voor het hardlopen was 49:40 op een afstand van 10 kilometer, was goed voor een gemiddeld tempo van 4:58 min/km. De 89e tijd in het veld van 198 deelnemers en daarmee op 45%.

Mijn totale tijd inclusief wissel was 2:19:34 wat me op een eindpositie van 38 plaatste, 19% van de 198 deelnemers.

Hier kan ik opmaken dat:

• Het hardlopen mijn zwakste onderdeel blijft.
• Dat ik qua zwemmen en fietsen redelijk gelijk in dit veld lag, zodat ik weinig positie wisselingen tussendoor had.
• Doordat ik een goede zwem- en fietstijd neer had gezet ik tijdens het hardlopen weinig posities in de eindstand verloren heb, ondanks dat ik een 89e looptijd heb neergezet. En de snellere lopers die ver genoeg achter mij lagen om mij niet in de kunnen halen.

 

Leerpunten:

1. Vooraf naar de wind in combinatie met het parcours kijken om te bepalen of ik mijn diepe voorwiel ga gebruiken.
2. Nadenken bij het opstappen op de fiets zodat ik mijn bidons er niet aftrap.
3. Hardlopen vraagt om meer aandacht. Ook al is mijn tempo al een stuk verbeterd ligt die nog niet in lijn met mijn zwem- en fietstijden.
4. Bike fit laten doen om mijn fietshouding te optimaliseren voor langere afstanden.
5. Het lopen van de halve marathon aan het eind in Almere gaat mij het meeste moeite kosten.