Antoine (mijn zwager en hardloopmaatje) kwam na de Bloesemrun met het voorstel om op tweede Paasdag De Wielenloop te doen. Een veel beter voorstel dan de meeste “verplichte” familie brunches natuurlijk.
Ik kende de loop nog niet, maar blijkbaar wordt die al sinds 2015 gehouden. Natuurlijk kozen we beide om mee te doen voor de 10 kilometer.
De voorbereiding
De afgelopen dagen tot 22 april liep de temperatuur op naar de 25 graden. Een groot verschil met wat we daarvoor gewend waren en het kost mij altijd even wat tijd om daar aan te wennen tijdens trainingen.
Daar had ik nu natuurlijk geen tijd meer voor, dus ik wist vooraf al een beetje dat het wel eens wat zwaarder kon gaan worden voor me.
Vooraf niet echt een doeltijd gesteld voor mezelf, mede door de warmte wist ik dat het geen super wedstrijd zou kunnen gaan worden.
Al hou ik dan toch altijd wel een doel voor mezelf in gedachten waar ik me op probeer te richten. Dit jaar wordt dat om een keer binnen de 45 minuten finishen.
Toen we aan kwamen rijden zagen we de deelnemer(tje)s aan de Kids run nog voorbij komen richting de finish. Super schattig om die kleine kindjes mét ouder erbij te zien lopen.
Nog een paar jaar wachten en dan loop ik daar zelf met Jens samen ook natuurlijk!
Extra leuk was ook dat er genoeg te doen was voor de kinderen, zowel na hun eigen run als tijdens de 5 en 10 kilometer.
Naast een (voor Jens beetje te enge) haai, was er ook een springkussen en konden de kinderen op de voetbalvelden ook lekker spelen.
De Wielenloop 2019
Voor een 10 kilometer loop doe ik altijd een redelijk lange warming up zodat mijn spieren goed warm zijn en ik niet het eerste deel van de wedstrijd bezig ben om goed op te warmen.
Maar niet te dicht op de start zodat mijn hartslag nog genoeg tijd heeft om weer terug te zakken voor een goede rustige start.
Dat ik de 45 minuten niet ga halen bij deze Wielenloop wist ik al wel, daarvoor was het temperatuurverschil met de voorgaande trainingen te groot.
Maar natuurlijk blijft het in mijn achterhoofd zitten en hou ik er tijdens het lopen wel rekening mee.
Dat betekent niet té rustig beginnen waardoor ik de tweede helft volop zou moeten sprinten om het überhaupt nog te kunnen halen.
Nadat ik bij de start wat lopers moest inhalen begon ik met een tempo rond de 4:30 – 4:40.
Net niet snel genoeg om die 45 minuten te kunnen halen, maar goed genoeg om niet te snel op te raken.
En snel genoeg om evt. de laatste paar kilometers met wat extra snelheid toch richting die 45 minuten te kunnen komen.
Dat natuurlijk alleen als het allemaal lekker gaat en ik geen last krijg van de warmte.
De eerst 4 tot 5 kilometer hield ik dat tempo zonder problemen goed vast.
Daarna merkte ik dat mijn hartslag redelijk tegen de max voor de dag begon te lopen.
Ongeveer bij de 5,5 kilometer liepen we een bruggetje over waardoor we natuurlijk een korte helling op moesten, daarna merkte ik dat ik even wat duizelig werd.
Duidelijk een signaal voor mij dat het toch aan de warme kant is en ik tegen de limiet loop.
Vanaf daar mijn tempo iets terug laten zakken naar de 4:50 zodat ik wat minder inspanning hoefde te leveren en mezelf niet voorbij zou lopen.
De volgende kilometers daalde mijn tempo nog wat verder waardoor ik de laatste kilometer zelf net boven de 5:00 liep.
Met een gemiddelde hartslag van 180 en een maximale van 186 heb ik toch echt redelijk tegen mijn limiet gelopen.
De Eindsprint
Op de laatste 300 meter van de wedstrijd om weer bij de Start/Finish te komen stonden onze trouwe supporters weer te wachten om aan te moedigen om het onderste uit de kan te halen.
Vlak daarna zag ik in mijn ooghoeken iemand aan komen sprinten en hoorde ik nog andere supporters roepen dat iemand nog moest aanzetten voor de finish.
Ondanks dat ik vrijwel alles gegeven had lukt het me dan nog altijd om op zo’n moment een sprintje eruit te persen en zo veel mogelijk mensen voor te blijven tot de finish.
Met een topsnelheid van 2:08 min/km, of ruim 28 km/u heb ik mezelf denk ik wel overtroffen deze keer.
Fijn om dan ook te zien dat dat wat oplevert en ik die lopers dus net voor kon blijven.
Met een officiële eindtijd van 48:55 ben ik zeker tevreden. Zeker omdat ik met mijn Garmin een afstand van 10:23 kilometer gemeten heb, en het parcours dus waarschijnlijk net wat langer was.
Mijn eigen geklokte tijd voor de volledige race was 48:54, weer slechts 1 seconde verschil met de officiële tijd. Netjes.
De tijd voor de 10 kilometer kwam daarmee op 47:57, net weer een paar seconden van mijn PR af.
De Start/Finish van de Wielenloop was op het terrein van de voetbalclub OJC, wat betekent dat we gebruik konden maken van de douche faciliteiten.
Ideaal om na een wedstrijd even te kunnen opfrissen. Zeker omdat wij direct doorgingen naar de Stadsboerderij Eyghentijds voor de lunch.
Ook al was het verder een klein evenement het was echt goed georganiseerd en leuk om een mee te doen. Die zetten we dus ook alvast op de kalender voor volgend jaar!
