Nog 4 weken. Dan is 8 september. En dan is de Challenge Almere-Amsterdam. Voor mij mijn eerste halve triathlon.
Tijd voor een korte update hoe het er mee staat.
Na onze vakantie had ik een trainingsschema opgesteld voor de laatste 9 weken. Deze deelde ik hier op zaterdag 7 juli.
Netjes uitgewerkt, en in mijn ogen goed opgebouwd voor de laatste weken.
Op die blog en in verschillende Facebook groepen kreeg ik gelukkig wat feedback zodat ik mijn trainingen nog verder heb kunnen optimaliseren.
In dat weekend, en toen net terug van onze vakantie, was ik vol enthousiasme en besloten er nog even flink voor te gaan in die laatste 9 weken training.
Tot ik die maandag 9 juli om 07:00 voor een dichte deur van het zwembad stond. Een lekker begin.
Damn, het vakantierooster is natuurlijk al in gegaan. En daar had ik helemaal geen rekening mee gehouden.
Het zwembad gaat dus later open, en voor mij te laat om te kunnen combineren met mijn werk.
Dat geldt niet alleen op de maandagen, maar op alle dagen van de week. Waardoor ik niet meer kan zwemmen in de ochtend.
Maar gelukkig heb ik nog een ander zwembad in de buurt, waar ik naar kan uitwijken. En wat ook in de avonden open is voor banenzwemmen.
Ook daar was het vakantierooster al ingegaan, waardoor het in die week in de avonden dicht was.
Lekker begin van mijn trainingen na onze vakantie dus. Mijn enthousiasme werd even flink de kop ingedrukt.
Feedback van het thuisfront
Tijdens onze vakantie had ons, toen 9 maanden oude, zoontje al wat last gekregen van veel hoesten en slijm in zijn keel.
Na de vakantie ging dat niet veel beter, en sliep hij ook erg slecht. Ook was hij wat onrustiger overdag.
Uiteindelijk bleek het een luchtweginfectie te zijn waarvoor we best heftige medicijnen voorgeschreven kregen voor zo’n klein mannetje.
Zelf moesten we natuurlijk ook weer wennen aan het normale leven, en die dagen kostte het allemaal even wat meer moeite thuis.
Dat gecombineerd met een papa die toch graag zo goed mogelijk wil blijven trainen om zijn eerste halve triathlon te doen viel niet bij het gehele thuisfront goed.
Na wat “opbouwende kritiek” heb ik toen besloten om mijn trainingsschema dat ik had gemaakt om te gooien.
En daarbij vooral ook een andere aanpak gebruiken om het op te bouwen. Niet te veel uit gaan van trainingen die ik graag wil doen.
Maar eerst samen bepalen welke momenten er in de week zeker niet getraind kan worden.
Daarna kijken welke momenten liever niet als het niet hoeft.
Die momenten heb ik in weekoverzichtje gezet en zo kon ik zien welke dagen en momenten er tijd was om wel te trainen.
Met dat als basis ben ik gaan puzzelen wanneer ik welke training zou doen.
Ook met de openingstijden tijdens het vakantierooster van de zwembaden erbij in gedachten.
De conclusie was vooral op minder momenten trainen, en die trainingen ook wat korter maken.
Mijn eerste gedachte was dat dat natuurlijk haaks staat op de laatste weken trainen voor een halve triathlon. Juist dan moet je langere trainingen gaan doen om het meer race-like te laten worden.
Een belangrijk punt was vooral ook het flexibel blijven met schuiven of laten vervallen van een training als de omstandigheden daar om vragen.
En eigenlijk persoonlijk daar beter mee om gaan door het me niet te laten frustreren als het trainen even niet uit komt en ik dus niet kan gaan.
Mijn input was dat ik het liefst 2 vrijwel-niet-te-bediscussiëren langere trainingen in de week wilde hebben; één lange hardlooptraining doordeweeks, en één lange koppeltraining in het weekend.
Dit vooral om meer duurconditie op te gaan bouwen naar Almere toe.
Na wat puzzelwerk was ik redelijk goed uit het trainingsschema gekomen. Naar tevredenheid van mijzelf met een goede afwisseling van verschillende trainingen.
Zo heb ik de afgelopen weken al een heel ander schema aangehouden dan ik initieel gepland had.
De eerste weken was het even wennen voor mezelf, maar ik ben er zelf nu ook helemaal tevreden mee.
En het belangrijkste vooral is dat deze planning nog meer gezamenlijk bepaald is en het thuis ook veel gemakkelijker gaat met de rest van ons leven. Dat gaat natuurlijk voor alles.
De afgelopen weken trainen
De afgelopen weken zijn vooral meer race-like trainingen geworden.
Minder opbouwen en minder korte intervallen, maar juist de focus verschuiven naar langere afstanden en vooral langere tijden achter elkaar trainen.
Het is niet realistisch om maximaal 1,5 tot 2 uur achter elkaar te trainen en dan in Almere ineens 5,5 tot 6 uur te racen. Daar moet je je lichaam ook op voorbereiden.
In het weekend train ik nu vaak 2,5 uur met Trainerroad op mijn Tacx en daarna nog 1 tot 1,5 uur hardlopen.
Perfect om de overgang te trainen en daarmee meteen een lange training te hebben.
Doordeweeks doe ik nog een keer een duurloop van 1,5 tot 2 uur.
De overige trainingen gedurende de week zijn eigenlijk allemaal korter, tot maximaal 75 minuten.
Het zwembad waar ik tijdelijk terecht kan in de vakantieperiode is een 50 meter buitenbad. Op de een of andere manier ligt me dit niet echt lekker.
Mijn zwemtrainingen zijn langzamer geworden en regelmatig kom ik minder, of helemaal niet, tevreden het water uit.
Gelukkig kan ik de komende laatste weken voor Almere nog wel terecht in mijn eigen zwembad en hopelijk weer lekker in vorm komen.
Het fietsen gaat nog steeds lekker. Trainerroad helpt me goed de dagen door en ik merk goede vooruitgang.
Zonder (met weinig) problemen rijdt ik 2,5 uur achter elkaar op de trainer rond de 75-85% van mijn FTP. Wat me goede hoop geeft voor Almere.
Vorige week deed ik nog een laatste FTP test en daarbij ben ik weer ruim 2% gestegen.
Natuurlijk is dat niet veel, maar als je bedenkt dat ik ruim twee weken vakantie heb gehad zonder een fiets aan te raken en daarna vooral op duur getraind heb en niet op het verhogen van mijn FTP ben ik niet ontevreden.
Ook loop ik weer steeds lekkerder de laatste weken. Begin dit jaar kon ik gemakkelijk langere trainingen doen als voorbereiding op mijn eerste halve marathon.
Daarna is dat wat afgezwakt en heb ik weinig echt lange afstanden gelopen.
De laatste weken ben ik dat weer gaan opbouwen en afgelopen week liep ik zonder moeite ruim 18 kilometer op een tempo van 5:18. Doordat ik een afslag gemist had was het wat langer dan de geplande 15 kilometer, maar achteraf eigenlijk wel blij mee.
Dit geeft me nog wat meer vertrouwen dat het lopen ook weer op goed genoeg niveau begint te komen.
Afgelopen week was een recovery week voor mij. Dus wat minder intensieve en minder lange trainingen. Even mijn lichaam weer laten bijkomen van de 4 weken intensievere training na onze vakantie.
Nu is het nog 4 weken te gaan tot Almere.
De komende twee weken weer volle bak aan het trainen. Waarvan ik komende zondag nog mee doe aan de kwart triathlon in Deil.
De derde week wordt ook nog goed trainen, al doe ik dan al wat minder lange duur trainingen om rustig af te bouwen en het taperen te beginnen.
De laatste week in aanloop naar Almere is een echte taper week.
Lagere intensiteit, minder lang trainen en wat minder sessies maar wel in beweging blijven.
Qua trainen wordt dat een stuk rustiger, qua stress misschien juist wel meer omdat Almere dan wel heel dichtbij gaat komen.
Ik ben er bijna
Ben ik blij als het 8 september is?
Aan de ene kant wel, maar eigenlijk ook weer niet.
Natuurlijk ben ik blij dat ik dan mijn eerste halve ga doen. Daar heb ik echt zin in.
En dat ik kan gaan zien of mijn trainingsaanpak ergens op slaat.
Ik ben heel benieuwd hoe het gaat, hoe mijn lichaam er op reageert en hoe ik me voel tijdens de wedstrijd.
Helemaal benieuwd ben ik naar mijn eindtijd. Heb ik met 5,5 uur een realistisch, maar wel haalbaar doel voor mijzelf gesteld? Of kom ik er al snel achter dat het totaal niet haalbaar is.
Of misschien eindigt het wel een in DNF voor me. Al is die kans klein, zolang ik nog kan wandelen kom ik hoe dan ook over de finish.
Aan de andere kant ben ik er ook helemaal niet blij mee dat het daarna voorbij is.
Misschien kom ik het welbekende zwarte gat terecht na het behalen van dit doel.
Er is nog geen volgend doel voor daarna waar ik voor wil, kan en mag gaan trainen.
Het wordt dus vooral zorgen dat ik gemotiveerd blijf om door te blijven trainen en mijn nu opgebouwde conditie niet te laten verdwijnen. Zoals ik afgelopen winter wel heb gedaan, en je daarna weer bijna vanaf nul moet gaan op bouwen.
Binnenkort dus ook maar eens gaan nadenken wat een mooi doel voor volgend jaar gaat worden. Ideeën en tips zijn van harte welkom!
Maar nu eerst nog even aan de bak met trainen en de finish in Almere zien te halen.
