De Brand Loyalty Vestingloop in Den Bosch. Voor mij een fijne thuiswedstrijd en altijd een goed georganiseerd evenement in Den Bosch. Dit jaar heb ik me ingeschreven voor de 15km. Omdat ik aan het trainen ben voor de halve triathlon moet dit gemakkelijk kunnen, en draagt het ook nog een beetje bij aan mijn trainingsplan.

De afgelopen week heb ik alleen op de maandag nog wat hardgelopen. De rest van de week kwam het niet goed uit om die trainingen door te laten gaan en heb ik ze dus geskipt. Flexibel zijn in je planning is belangrijk. Wel iets minder voorbereid dan gehoopt voor de Vestingloop dus. Het is voor mij sowieso “maar” C-race en vooral onderdeel van mijn training. Specifieke training hiervoor stond dus ook niet op de planning.

Vorig jaar deed ik mee samen met mijn zwager. Dat was voor ons toen de eerste hardloopwedstrijd waar we aan mee deden. Voor mij was dat meteen een flinke stok achter de deur om mijn hardloop trainingen serieus gaan te nemen. Om rustig aan te beginnen ben ik toen voor de 10 kilometer gegaan. En uiteindelijk gefinisht in 52:13. Waar ik toen super blij mee was.

Dit jaar de 15 kilometer dus. Een stukje verder, maar gelukkig sinds vorig jaar ook flink getraind en mijn tempo zal dus een flink stuk hoger liggen. Tijdens met eerste halve marathon merkte ik hoe snel ik ongeveer op de 15 kilometer kan lopen, ook al moest ik toen nog een stukje langer blijven doorlopen natuurlijk.

Mijn doel voor de 15km had ik gezet op 1:15, wat neer komt op een gemiddeld tempo van 5:00 min/km. Mijn verwachting was dat ik de eerste 10km zeker een stukje sneller zou lopen. En dan de laatste 5km had om mijn tempo wat te verlagen en met een nette tijd de finish te halen.

De week vooraf begon de temperatuur al weer op te lopen richting de 30 graden. Voor de meeste dagen is dat best vol te houden. Al vind ik het met mijn trainingen ook al niet echt fijn. Maar om met zulke temperaturen 15km te gaan hardlopen is zeker niet ideaal.

De hele week het weerbericht in de gaten houden om te zien wat het daadwerkelijk zou kunnen gaan worden. In de loop van de week werd er in de middag ergens wat regen en onweer verwacht. Wat uiteindelijk tussen 14:00 en 15:00 zou gaan vallen.

De starttijd van de 15km was om 14:00. Met een beetje pech zouden we dus starten en direct een stortbui over ons heen krijgen. Het voordeel daarvan is wel dat de temperatuur van tegen de 30 graden snel zou dalen naar een wat acceptabeler niveau.

De dag zelf was het sinds de ochtend al bewolkt en viel de temperatuur mij alles mee. Ook al was het boven de 25 graden het voelt toch een stuk aangenamer als er geen brandende zon op je lichaam schijnt.

Natuurlijk zouden mijn vrouw en ons zoontje mee gaan om mij aan te moedigen. Dit jaar liep ik jammer genoeg wel zonder mijn zwager, aangezien die lekker van hun vakantie aan het genieten waren. Mijn ouders zouden ook mee gaan de stad in om mij aan te moedigen, en achteraf natuurlijk nog gezellig een drankje te kunnen drinken.

Ons zoontje had in de ochtend wat verhoging en voelde zich niet helemaal lekker. Dus besloten dat mijn vrouw en hij niet mee zouden gaan vanaf de start, maar eventueel wat later zouden komen om mij wel te kunnen zien finishen. Om met een klein mannetje met koorts in de drukte en hitte te staan leek ons niet zo´n goed idee.

Dus ik bij mijn ouders ingestapt en naar Den Bosch gereden. Zelf uitgestapt vlakbij het station en er even doorheen gelopen om bij de startlocatie op de onderwijsboulevard uit te komen. Meteen dat stukje gebruikt voor wat warming up om de spieren los te maken. Onderweg nog even een banaantje gegeten.

Jammer genoeg waren mijn sportgelletjes op en kon ik er dus geen meenemen voor onder het hardlopen. Normaal heb ik die ook niet nodig voor 15km, maar gezien de weersomstandigheden en dat ik mijzelf waarschijnlijk toch wel ging pushen had het geen kwaad gekund. Maar goed, deze keer dus maar zonder doen.

Omdat ik vroeg ingeschreven was had ik een mooie rode kleur op mijn startnummer en mocht ik beginnen in het voorste startvak. Nou ben ik ook niet zo´n snelle loper dat ik anders iedereen in moet halen. Maar ik vind het zeker bij de start altijd fijn om wat te kunnen profiteren van snellere lopers om mij heen om mijn eigen tempo wat op te hogen. En hoe minder mensen ik hoef in te halen hoe minder tijd me dat kost.

Met z´n allen in het startvak verzameld en rustig afwachten tot het startschot. Mijn Garmin 735XT alvast klaar zetten om mijzelf goed te kunnen timen onderweg. Ik had mijn doel ingesteld op 1:15 zodat ik onderweg in de gaten kon houden hoe goed ik op schema lag.

Uiteindelijk klinkt het startschot en kunnen we gaan. De voorste lopers schieten weg, en zoals altijd proberen de meeste direct na het schot ook te gaan hardlopen. Meestal loop ik rustig tot de startstreep en begin ik vanaf dan pas met hardlopen. Geeft me iets meer rust omdat je in de drukte toch geen tempo kunt maken en altijd eindigt in een of ander onhandig dribbeltje.

Precies op de startstreep start ik mijn Garmin en zet het tempo in. De eerste honderd meters is voor mij een kwestie van een mooi plekje in de meute te zoeken. Niet de druk om mee heen, maar wel een paar snellere voor me als het even kan.

Mijn strategie voor elke hardloop wedstrijd is om zoveel mogelijk de binnenbochten te pakken. Op een totaal afstand scheelt me dat misschien 50-100 meter. Maar voor een leuke eindtijd helpen alle kleine beetjes mee natuurlijk.

De eerste 8 kilometer liep ik heerlijk constant op een tempo van rond de 4:50 min/km. Voor mij een goed teken omdat ik daarmee wat slack opbouw om de laatste kilometers een trapje langzamer te kunnen lopen. Wat ik wel verwacht gezien de warmte.

Onderweg zijn er extra waterposten opgesteld en veel bewoners langs de route stonden met hun tuinslang klaar om de lopers een verkoelende douche te geven. Het advies is natuurlijk om extra goed te drinken tijdens het lopen met de warmte. Maar op de een of andere manier lukt hardlopen en tegelijk drinken mij nooit.

Dat zal ik nog moeten gaan trainen voor het looponderdeel van mijn halve triathlon. Voor nu koos ik ervoor om pas bij de 9km een beetje water in mijn mond te gieten en te proberen een slokje te pakken. Bij de eerdere punten wel een beker gepakt om mijzelf mee af te koelen.

Bij de waterpost op de 12km ben ik eventjes gaan wandelen om echt wat slokjes te pakken. Dat leek me toch wel de verstandigste keuze.

Vanaf kilometer 9 merkte ik wel dat het wat zwaarder begon te worden. Mijn tempo vertraagde iets, maar kon ik nog netjes tussen de 05:00 en 05:10 houden. Daarmee hoefde ik niet te veel toe te geven op mijn gemiddelde tempo.

Op kilometer 12 ben ik een klein stukje gaan wandelen om wat te kunnen drinken. Als ik dat eenmaal gedaan heb heb ik altijd veel moeite om mijn tempo weer terug te kunnen pakken. Vanaf dat punt loopt mijn tempo dan ook terug naar de 05:20 min/km. Gelukkig kan ik dat redelijk goed vasthouden tot de finish.

Ik merkte ook dat ik de laatste paar weken weinig echt lange hardlooptrainingen gedaan heb. Veel langer dan een uur heb ik niet meer gelopen en dat voelde ik goed aan mijn benen en rug. Daar begon ik wel wat ongemakken te krijgen. Dat is dus zeker iets dat ik ga meenemen in de komende periode van mijn trainingen. Weer regelmatig langere looptrainingen doen om mijn lichaam goed voor te bereiden op de 5,5 – 6 uur durende halve triathlon.

Vlak voor de finish zouden mijn ouders ergens staan. En met een beetje geluk natuurlijk ook mijn vrouw met ons zoontje. Net voor de laatste bochtjes tot de finish zie ik ze allemaal staan om mij aan te moedigen voor de laatste meters. Voor mij altijd een super gevoel dat me een korte energieboost geeft om je familie te zien.

Bij de finish hing natuurlijk weer een finishklok. En normaliter check ik die om te zien of ik er nog een sprintje uit moet persen om iets leuks neer te zetten. Jammer genoeg kon ik de klok deze keer pas zien toen ik over de eindstreep liep.

Tot mijn grote schrik zag ik daar op staan: 1:15:14.

Damn, daar baal ik van. Als ik dit had zien aan komen had ik er misschien nog iets meer uit kunnen halen om toch net onder de 1:15 te eindigen. Een momentje later bedenk ik me dat dat de bruto tijd is, en niet mijn eigen netto looptijd.

Mijn Garmin probeer ik altijd zo goed mogelijk op de eindstreep te stoppen. En die geeft een tijd van 1:14:53 aan.

Achter de finish een bekertje water gepakt en even onder de koude douches staan die ze daar opgesteld hadden. Verkoeling had ik wel nodig na zo’n race door de hitte. Daar nog even staan kletsen met een oude bekende van Hapkido die blijkbaar ook hardloopt tegenwoordig.

En toen was het tijd om mijn medaille in ontvangst te nemen en mijn supporters op te zoeken. Toch blijft het jammer als de gelopen afstand niet op de medaille staat, maar verder weer een mooie toevoeging aan mijn collectie.

Ook dit jaar weer een sportdrankje van Vifit gekregen. Deze keer weet ik wel wat ik moet verwachten als ik het drink. Vorig jaar verwachtte ik meer een AA sportdrank of Red Bull-achtig iets. En om dan een zuiveldrankje te proeven is erg smerig. En ondanks dat ik veganistisch eet proef ik toch wat van het drankje. Het smaakt te veel naar de banaansnoepjes en bevat melk, dus al snel eindigt die in de prullenbak en pak ik mijn eigen bidon met sportdrank van Science in Sport. Nee, dit waren niet de welverdiende drankjes.

Mijn tas met spullen had ik aan mijn ouders meegegeven. Waardoor ik gelukkig niet in de chaos van het bagage ophalen hoef te staan. Ik ben wel even in het Theater naar de toilet gelopen om mijzelf nog wat op te frissen. Tip voor de organisatie: zorg dat er in de omkleedruimte ook wat watervoorzieningen zijn om jezelf kunnen wassen.

Als afsluiting met zijn allen een terrasje gezocht voor een welverdiend glas bier met wat hapjes. En een glas bier is toch het enige en echte welverdiende drankje na zo´n inspanning waarvoor je het doet. Daar even mijn officiële tijd gecheckt op de website van de Vestingloop; 1:14:53.

Perfect binnen mijn doel binnen gekomen. En nog mooier, zelf op de seconde perfect geklokt op mijn Garmin. Altijd leuk als dat precies klopt.

Toen we eventjes op het terras zaten brak de hemel open en kwam er een stortbui over Den Bosch heen. Wij waren snel binnen om daar een mooi plekje te bemachtigen. Kort daarna sloeg de bliksem ergens in de buurt in, waardoor er wat paniek ontstond. Gelukkig helemaal geen last van gehad met hardlopen dus.

Ondanks de hoge temperaturen een lekkere 15km gelopen. Mooi binnen mijn doel gebleven en weer een goede meting voor mijn voortgang naar de halve triathlon toe.