De afgelopen twee jaar heb ik al mijn trainingen zelf bepaald. Ik vind het heerlijk om me te verdiepen in verschillende trainingsfilosofieën en uit te zoeken waarom een bepaalde training op die manier gedaan moet worden. Mijn boekenkast is afgelopen jaar dan ook goed gevuld geraakt met boeken over triathlon en sport in het algemeen.
Ook ben ik tot nu toe erg tevreden geweest met mijn resultaten die ik behaald heb, en met de vooruitgang die ik in een kleine 2 jaar trainen vanaf net naast de bank heb kunnen behalen.
Ik heb mezelf altijd voor gehouden dat ik zelf mijn beste trainer kan zijn omdat ik het beste weet hoe ik me voel en hoe ver ik kan gaan.
Toch bekroop me de laatste tijd steeds vaker het gevoel dat er misschien nog wel veel meer in me moet zitten dat er uit kan komen. Natuurlijk gaat me dat zelf ooit wel lukken.
Maar daarvoor zal ik wel de komende tijd (jaren) wat trainingen moeten uitproberen om te achterhalen wat het beste werkt.
Wordt het dan toch eens tijd om te gaan kijken naar een echte coach/trainer?
Iemand die daar ervaring mee heeft en mij sneller kan helpen groeien dan dat mijzelf zal lukken?
Eigenwijs als ik ben is dat een lastige stap.
Ik vind het heerlijk om mijn eigen trainingen te bepalen, zodat ik er ook vanaf kan wijken als ik zin heb. Laatst liep ik een nieuw PR op de halve marathon tijdens een training die eigenlijk korter had moeten zijn, zeker in aanloop naar Almere.
Omdat het zo lekker liep vond mijn coach (ikzelf) het goed om toch wat langer door te gaan en net even die 21,1 kilometer op de teller te zetten. En meteen mijn PR met bijna 5 minuten te verbeteren, tijdens een trainingsrondje.
Of een coach daar blij mee zal zijn? Vast een stuk minder blij dan ik zelf was op dat moment.
Om me er toch maar eens in te gaan verdiepen heb ik besloten wat wensen/eisen op een rijtje te gaan zetten voor mijn zoektocht.
Wat zoek ik in een coach en waar moet hij/zij aan voldoen. Ik ga hier voor het gemak overal hij gebruiken, maar het kan net zo goed een zij worden natuurlijk.
Allereerst waarom noem ik het een coach en geen trainer?
Ik vind een trainer meer gericht op het geven van instructies hoe iets gedaan moet worden. Waarbij de trainer de leiding neemt over wat er aangeleerd moet worden. De atleet zelf is meer volgend aan een trainer dan aan een coach.
Een coach geeft in mijn ogen meer ruimte om te ondersteunen aan het doel van de atleet. Samen bepaal je de doelstellingen en werk je daar naar toe. Een coach helpt je om de juiste leerweg te volgen om je doelen te behalen. Minder volgend, en meer samenwerkend.
Aangezien ik slecht ben in het zomaar volgen van iemand ben ik dus op zoek naar een coach. Of iemand die ik in het hokje ‘coach’ kan plaatsen.
Hieronder mijn lijstje met 10 punten die ik belangrijk vind in een geschikte coach:
1. Iemand die persoonlijk goede resultaten (heeft) behaald
De beste stuurlui staan aan wal zeggen ze ook wel. En dat is inderdaad een sarcastische benadering. Ook al zijn sommige van de beste coaches en trainers zelf geen succesvolle sporters geweest in het begin van hun carrière, toch vind ik het wel belangrijk dat iemand zelf resultaten behaald heeft.
Dit geeft mij meer vertrouwen dat iemand weet waar hij het over heeft, en ook zelf meegemaakt heeft.
Een van de stappen naar succes is het vinden van iemand die gedaan heeft wat jij wilt bereiken zodat je hetzelfde pad kunt volgen.
2. Resultaten andere gecoachte triatleten
Naast eigen resultaten wil ik ook resultaten zien van mensen die hij gecoacht heeft. Want je kunt jezelf naar de top helpen, maar als je dat niet goed kunt overbrengen op anderen ben je nog steeds geen goede coach.
Als iemand kan aantonen dat hij veel mensen met succes heeft geholpen is het voor mij een teken dat het overbrengen van kennis en groei wel goed zit.
3. Vergelijkbare trainingsvisie
Misschien komt het omdat ik de afgelopen twee jaar mezelf (te) veel verdiept heb in hoe je trainingen kunt/moet aanpakken en dat ik voor mezelf een beeld heb gevormd hoe ik kan/moet trainen. Ik moet iemand hebben die overeenkomsten heeft in zijn trainingsvisie met zoals ik dat heb.
Ook omdat mijn visie op trainingen grotendeels overeenkomt met mijn kijk op de wereld. Bijvoorbeeld kwaliteit boven kwantiteit. Samenwerken met een coach die daar precies tegenovergesteld over denkt zal voor mij dan ook niet gaan werken.
En inderdaad zie ik het als een samenwerking, niet dat een coach mij volledig oplegt wat ik moet gaan doen.
4. Het trainingsschema moet specifiek voor mij gemaakt worden
Geen aanpassingen op een standaard schema om het voor mij geschikt te maken. Dat kan ik zelf ook wel doen en heb ik echt niemand anders voor nodig.
Ik zoek een coach die voor mijn specifieke situatie een plan kan maken om mijn persoonlijke doelen te gaan halen. Rekening houdend met mijn privé- en werksituatie, maar ook begrip voor last-minute wijzigingen. That’s life.
5. Open staan voor mijn persoonlijke doelen
Volgens sommigen kan ik (te) ambitieus zijn in mijn doelen voor het sporten. Want wie wil er nou een halve triathlon doen in het tweede jaar trainen en het jaar dat je vader van je eerste zoontje wordt? Ik dus, en of dat een te ambitieus doel is of niet doet er helemaal niet toe.
Ik ben iemand die gaat zoeken naar de opties om dingen wel mogelijk te maken, in plaats van te denken in beperkingen waarom iets niet zou kunnen.
Dat verwacht ik ook van mijn coach. Als ik mijn doelen bespreek wil ik samen gaan uitzoeken hoe we daar gaan komen, en of het tijdspad realistisch is.
Of ik er ga komen is duidelijk, dat gaat het zeker worden. Hoe? Daar gaan we een plan voor maken.
Een coach die niet wil kijken hoe we mijn ambities waar kunnen gaan maken? Helaas, dan ga je het niet worden.
6. Flexibiliteit in trainingsschema
Naast een schema dat specifiek voor mijn persoonlijke situatie gemaakt wordt vraag ik ook flexibiliteit in het schema. Het komt wel eens voor dat ik een dag geen zin/tijd heb om te trainen. Of dat een training net zo lekker gaat en ik dus toch wat langer besluit te lopen.
Is dat erg? Ik vind van niet. Een coach moet daar ook voor open staan en begrijpen dat de werkelijkheid soms anders is dan de theorie.
7. Inspanning / techniek testen
Aan het begin van de samenwerking wil ik beoordeeld worden door een aantal testen. Natuurlijk inspanningstesten om mijn hartslag- en vermogenszones te bepalen.
Op basis daarvan zal een groot gedeelte van de trainingen bepaald worden. Maar wat ik minstens zo belangrijk vind is het verbeteren van mijn techniek.
Ik heb mijzelf leren zwemmen, fietsen en hardlopen zonder ooit iemand mijn techniek te laten beoordelen. Voor het fietsen heb ik er wel vertrouwen in dat ik dat goed onder de knie heb. Maar met name zwemmen zal er een grote verbetering in moeten zitten. Vooral omdat dat grotendeels een technische sport is. En met het lopen is denk ik ook veel winst te behalen door mijn techniek te verbeteren.
Ik wil vooral voorkomen dat een verkeerde techniek zo ingesleten raakt dat ik het op een later moment echt moet gaan afleren. Dat is een stuk lastiger dan het in een vroeg stadium kunnen verbeteren.
8. Hoe wordt het schema bepaald
In grote lijnen zijn er volgens mij twee manier voor het opstellen van een trainingsschema, op basis van data en op basis van gevoel/ervaring.
Als je data gebruikt dat is het allemaal relatief makkelijk te berekenen wat er getraind moet worden. Voor iemand die alles wil analyseren (zoals ik) werkt dat soms wel lekker. Het geeft een houvast dat je op gevoel niet altijd krijgt.
Een trainingsschema op basis van gevoel of ervaring lijkt voor mij een stuk vrijer en minder ondersteund door enige “wetenschap”. Voor een onervaren iemand als ik is dat een stuk lastiger om te maken ook.
In mijn coach zoek ik natuurlijk een combinatie van beiden. Iemand die de data gebruikt als basis en dan op basis van zijn ervaring/gevoel het zo kan fine-tunen zodat het optimaal in mijn persoonlijke situatie past.
9. Contactmomenten
Een coach moet je kunnen bereiken wanneer je hem nodig hebt. Voor als je vragen hebt over een bepaalde training, of even wilt bespreken hoe een training gegaan is. Ik verwacht dat een coach goed bereikbaar is om dit soort overleg te plegen.
Dit hoeft echt niet wekelijks met een bakkie koffie te gebeuren, maar telefonisch/app contact vind ik wel belangrijk.
En daarnaast natuurlijk ook een aantal momenten door het jaar heen om te evalueren hoe het gaat met de trainingen en of we nog op koers liggen voor mijn doelen.
10. Persoonlijke klik hebben
Naast bovenstaande punten, die vooral veel randvoorwaarden zijn, is het ook belangrijk om een persoonlijke klik met iemand te hebben. Lastig om vooraf te bepalen hoe iemand hier aan moet voldoen, maar misschien wel de basis voor een goede samenwerking.
Daarom zal ik met iedereen die op mijn short-list gaat komen een persoonlijke afspraak maken om even kennis te maken en te bespreken wat ik zoek en wat zij kunnen bieden. In zo’n gesprek voel je snel genoeg aan of er een klik is voor een verdere samenwerking.
Welke punten zijn er volgens jou nog meer waar ik op moet gaan letten bij het vinden van een geschikte coach om me een (paar) niveaus omhoog te helpen?