Twee weken geleden voelde ik tijdens een looptraining ineens wat irritatie in mijn rechterknie tijdens een rustige interval.

Verstandig als ik ben (geworden) ben ik direct overgegaan op wandelen. En gedurende de rest van de training rustig aan geprobeerd om kleine stukjes hard te lopen om aan te voelen of er echt wat dwars zat.

Al snel kwam ik erachter dat ik elke keer na zo’n 3-4 minuten op een klein tempo hardlopen mijn knie toch wel ging voelen.

Uiteindelijk met veel wandelen en kleine stukjes lopen toch thuis gekomen, natuurlijk wat later dan gepland.

Waardoor mijn vrouw dacht dat ik juist wat omgelopen had omdat het wel lekker ging. Juist het tegenovergestelde dus.

 

Overleg met Coach

Die avond meteen Coach geïnformeerd over het gevoel en in overleg besproken dat ik per direct het hardlopen uit mijn schema zou halen. Vooral om te voorkomen dat ik iets echt kapot zou gaan lopen.

Na een stretch oefening hebben we vastgesteld dat mijn bovenbeen spieren niet flexibel genoeg zijn waardoor dit mogelijk veroorzaakt is.

Tot grote verbazing bleek mijn linkerbeen nog minder flexibel te zijn dan mijn rechter, terwijl ik juist rechts last kreeg.

In opdracht van Coach direct dagelijk een aantal stretch oefeningen opgenomen om meer flexibiliteit te krijgen wat ten goede van het herstel zou komen. En ook daarna er voor zou zorgen dat ik minder snel weer last ga krijgen.

Het voordeel van een coach is toch dat je in zulke situatie niet helemaal zelf hoeft te beslissen wat je aanpak gaat zijn.

Nadeel van een coach is dan ook weer dat hij direct de 7 Heuvelenloop van mijn planning schrapte. Omdat we moeten focussen op duurzaam herstel en dan is een 15km wedstrijd niet de juiste keuze.

 

Coach is gek geworden

Op mijn trainingsschema zag ik ineens een aantal trainingen met een Elliptigo verschijnen.

Geen idee wat voor apparaat dat zou zijn. Maar een snelle Google opdracht gaf me direct een beeld van het apparaat.

Een soort loopfiets, waarbij je op grote pedalen staat zonder zadel. Door een soort middenweg tussen een hardloop- en fietsbeweging kom je vooruit.

Mijn eerste gevoel toen ik de website en wat filmpjes bekeek: dat is meer iets voor een bejaardentraining. No offense aan de wat oudere lezers hier.

En, Coach is gek geworden. Ik train toch voor triathlons, niet voor een of andere rare, hippe loop-fiets wedstrijd.

 

 

Maar goed, Coach gaf aan dat dit perfect voor het herstel is omdat je wel een soort hardlooptraining kunt doen voor je spieren. Zonder dat je de impact van hardlopen op je gewrichten hebt.

Een nadeel is dat ik zo’n ding natuurlijk niet in de schuur heb staan. Op de website elliptigohuren.nl zag ik dat er dichtbij de Drunense Duinen een verhuurlocatie is. Dat is gelukkig redelijk in de buurt.

Aanrader van Coach was om lekker op de mountainbike heen en terug te rijden voor wat extra training.

De Elliptigo trainingen zelf variëren tussen de 1,5 tot 2 uur. Wat op zich niet zo erg om dat thuis voor elkaar te krijgen, omdat dat niet langer is dan een normale duurtraining in het weekend.

Maar met een mountainbike ritje van ruim een uur heen, en ook weer terug telt het wel bij elkaar op. En dat doen we netjes in overeenstemming met het thuisfront.

Dus even overleg met mijn vrouw gepleegd en gelukkig vond ze het goed dat ik een aantal weken wat langer van huis ben omdat het ten goede van mijn herstel komt.

Op pad met de Elliptigo

Dus ik de verhuurlocatie Recreatief Loon op Zand gebeld om de Elliptigo te reserveren. Tot grote verbazing van hen omdat die dingen blijkbaar weinig verhuurd worden.

Toen ik de week erna weer belde om te komen kreeg ik meteen een voorstel om voor een “zacht” prijsje eventueel zo’n ding te kopen.

Nou hoop ik zelf dat ik er niet al te vaak op zou moeten trainen dus voor mij is een paar keer huren veruit goedkoper.

 

 

Ik vol goede moed op pad met de Elliptigo. De eerste training was anderhalf uur.

Ik had geen idee hoe snel ik met zo’n ding zou zijn dus maar even inschatten hoe ver ik zou moeten gaan om aan die 90 minuten te komen.

Tijdens de eerste paar honderd meter merkte ik dat je er best wel een goede snelheid mee kunt halen. Op sommige stukken kwam ik richting de 35km/u. Best lekker.

Wat me opviel is dat veel mensen op straat je nakijken waar je nou eigenlijk mee bezig bent.

Het ziet er toch best vreemd uit, zeker omdat bijna niemand het kent.

De mooiste gezichten kreeg ik van een aantal wielrenners die ik inhaalde op mijn Elliptigo.

Ik blijf toch wel een beetje competitief om er voorbij te komen als ik ze zie in de verte natuurlijk.

Richting het eind van de 1,5 uur Elliptigo-en begon ik het toch echt wel te voelen aan, vooral, mijn bovenbeenspieren.

Eigenlijk sta je natuurlijk de gehele training op de pedalen. Met fietsen is dat niet vol te houden, zeker niet voor 1,5 uur.

Met de Elliptigo gelukkig wel, maar alsnog kwam ik op dat moment wel terug van mijn verwachting dat het een bejaardentraining is.

Het is in ieder geval niet voor alle bejaarden geschikt, want het is toch een stuk intensiever én ook leuker dan ik het gedacht.

 

 

Zo gek is Coach toch niet

Na een paar trainingen met de Elliptigo gedaan te hebben ben ik er eigenlijk best positief over geworden.

Je maakt lekkere snelheid zonder dat het directe impact heeft op je gewrichten. Daarmee voel je direct dat het dus echt goed is als je een knieblessure hebt gehad.

Het is niet een erg intensieve training om te doen, terwijl je wel degelijk goed traint voor je duurconditie.

Hoe goed het ook bevalt, het gaat nooit mijn “sport” worden. Misschien pas als ik later in het bejaardentehuis zit.

Gelukkig ben ik de laatste week weer rustig aan het opbouwen begonnen met korte hardlooptrainingen.

Daarbij heb ik nog steeds zonder problemen kunnen lopen. We gaan gelukkig weer de goede kant op.

Of de Elliptigo trainingen daar aan bijgedragen hebben? Geen idee.

Waarschijnlijk hebben ze wel geholpen om mijn looptraining niet kwijt te raken in de afgelopen weken, zonder die extra belasting voor mijn knieën.

En ja, zo gek is Coach dus blijkbaar ook weer niet. 😉